Rita har ein grøn koffert, og den har eit rom som er fylt med brokkar av ein barndom. Rita drøymer om barndommen. Hovudforteljinga tek til når Rita går frå draumen tilbake i tida til opplevingar i barndommen. Boka tematiserer ei rad oppbrot, der Rita og veslebroren hennar vandrar mellom heim, barneheim og fosterheim, i ei stadig sirkelrørsle. Det handlar om rotløyse og svik, mangel på stabilitet og omsorg, men også om barnets sjølopphaldingsdrift.